آهنگ تو

من آدم آهنگینی هستم کلا. یعنی خیلی وقت ها به لحن کلام ها عاشق می شوم
آهنگ کلام، آهنگ نگاه، آهنگ قدم ها، خطوط نرم شانه های پهن
در عوض در مقابل چشم های درشت با مردمک های سیاه و نگاه های تیز و عضلات درهم پیچیده و حرف های خیلی رک و پوست کنده و بوسه های ناگهان و .. رَم می کنم. می کِشم کنار. پناه می گیرم جایی. پنهان می شوم
من باید آرام آرام، کم کم، آهنگ وجود کسی را بشنوم. باید زمان باشد، دوستی باشد، باید نرم باشد. باید از تکه کلام ها، از اخم های گاه به گاه، از سکوت ها، بله از سکوت ها شروع شود. عاشقی باید ازجایی شروع شود که آرام و بی هیجان باشد. باید امن باشد، باز باشد،
.
با تو من سکوت می شوم
با تو آرام
می خواهم هم آهنگِ هم شویم
.