یکشنبه، دی ۲۰، ۱۳۸۸

قهر می مانم

حالا می خواهم بگویم:
ببخشید. من آشتی نیستم. نمی توانم آشتی باشم
چون هنوز جریحه دارم
ادای آدم های بزرگ را در آوردن، بزرگترین آفت است وقتی که آدمِ بزرگی نباشی. من قهربودنِ بچه گانه ام را به بزرگی دروغی ترجیح می دهم
من قهر می مانم
.


هیچ نظری موجود نیست: