گرد خاکستری موهایت را باور نمی توانم کنم

عاشق وقت هایی ام که بابا جوانی می کند. که به پاتق ها و روتین ها و مفرح جات من و خواهرم علاقه نشان می دهد حتی اگر واقعا لذتی نبرد ازشان.
عاشق آن لذت جوانی کردنم که در چهره میان سالش موج می زند گهگاه که با خودمان همراهش می کنیم. عاشق شیارهای عمیق صورتش هستم، که انگار هیچ چیز را درونش نکُشته، از دنیا و قشنگی هاش سیرش نکرده. خسته و فرسوده اش نکرده. عاشق شوق زندگی کردنم در نگاه آرام و نجیبش. عاشق این همه صبوری و سادگی ام در وجود آرام و مهربانش.
بیشتر از همه اما، عاشق عاشقی کردن هاشم برای مادر حالا پنجاه و سه ساله ام.
.