خسته ام از آتش فشان های یکهوی درونم.
کوچکم انگار برای این همه جور واجوری دنیا هنوز. باید خودم را کش بیاورم. خودم را آرام کنم. باید هی یاد خودم بیاورم که حقیقت یک رو ندارد فقط. که آدم ها سیاه و سفید نیستند. باید طیف ها را ببینم. باید بلد شوم طیف ها را ببینم. نباید دل به دل آدم ها بدهم در سیاهی و سفیدی. یک جاهایی باید سکوت کنم فقط. صبور باشم.
یک جاهایی باید جلوی خودم بایستم
.
کوچکم انگار برای این همه جور واجوری دنیا هنوز. باید خودم را کش بیاورم. خودم را آرام کنم. باید هی یاد خودم بیاورم که حقیقت یک رو ندارد فقط. که آدم ها سیاه و سفید نیستند. باید طیف ها را ببینم. باید بلد شوم طیف ها را ببینم. نباید دل به دل آدم ها بدهم در سیاهی و سفیدی. یک جاهایی باید سکوت کنم فقط. صبور باشم.
یک جاهایی باید جلوی خودم بایستم
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر