سه‌شنبه، تیر ۰۸، ۱۳۸۹

استخوان هایم گم شده اند

حس مایه ی کبابی را دارم که تخت می کنند ته ماهی تابه.
یک جورِ شل و چسبناکی ام یعنی. یک جورِ وارفته بی اراده ای. یک تنبلی ناگزیر مغلوبم کرده انگار. به همین راحتی. باید بچسبم به جایی که هستم.. تا کباب شوم.
.

۱ نظر:

نوید گفت...

خیلی با مزه بود!
همذات پنداری کردم!