من کلا موجود بی دلیلی هستم. یا همان دخترِ نمی دانم ها! یعنی می توانم در جواب هفت-هشت، ده سوال پیاپی راجع به خودم بگویم: نمی دانم. بعد این نمی دانم ها را با خجالت و سرافکنده نمی گویم ها. خیلی هم شق و رق و مطمئن، یک جور خوبی که یعنی من به سامانم. آرامم. خوشبختم. اما خب نمی دانم جواب خیلی از این سوال ها را. و این به هیچ چیز ارتباط ندارد.
نمی دانم در مواقع فیلان چه می کنم، در بحران های بهمان چه حرکتی از خودم نشان می دهم، اگر بهم خیانت شود جیغ می کشم یا انتقام می گیرم. اگر کسی که دوستش دارم ترکم کند نا امید می شوم یا به هیچ جایم حساب نمی کنم. اگر مدیرم به ناحق مرا سرزنش کند فحش می دهم یا گریه می کنم یا استعفا می دهم یا مثل بز اعتراضی نمی کنم. اگر یکهو یک نفر در خیابان جلویم بیافتد بمیرد آیا من هم همراهش می میرم یا بدرقه اش می کنم تا دیار باقی و به زندگی باز می گردم یا با انگشت نشانش می دهم و می خندم یا غش می کنم. و هزاران سوال در همین مقولاتِ اگر در زندگی، در محیط کار، در خانواده، در روابط اجتماعی، جن.سی یا هزار کوفت دیگر چنین شود، شما چه می کنید.
ای شماهایی که دارید پایان نامه در علوم روان شناسی، اجتماعی و تمام مشتقات شان می نویسید و هی چپ و راست فرم طراحی می کنید و راه می افتید توی دانشکده های ملت و با یک لبخند خفت-کننده اعصاب مردم را خط خطی می کنید، بدانید که آدم ها قرار نیست همه چیز را راجع به خودشان بدانند.
اصولا اگر این طور بود، شماها پس چه کاره هستید؟؟
.
نمی دانم در مواقع فیلان چه می کنم، در بحران های بهمان چه حرکتی از خودم نشان می دهم، اگر بهم خیانت شود جیغ می کشم یا انتقام می گیرم. اگر کسی که دوستش دارم ترکم کند نا امید می شوم یا به هیچ جایم حساب نمی کنم. اگر مدیرم به ناحق مرا سرزنش کند فحش می دهم یا گریه می کنم یا استعفا می دهم یا مثل بز اعتراضی نمی کنم. اگر یکهو یک نفر در خیابان جلویم بیافتد بمیرد آیا من هم همراهش می میرم یا بدرقه اش می کنم تا دیار باقی و به زندگی باز می گردم یا با انگشت نشانش می دهم و می خندم یا غش می کنم. و هزاران سوال در همین مقولاتِ اگر در زندگی، در محیط کار، در خانواده، در روابط اجتماعی، جن.سی یا هزار کوفت دیگر چنین شود، شما چه می کنید.
ای شماهایی که دارید پایان نامه در علوم روان شناسی، اجتماعی و تمام مشتقات شان می نویسید و هی چپ و راست فرم طراحی می کنید و راه می افتید توی دانشکده های ملت و با یک لبخند خفت-کننده اعصاب مردم را خط خطی می کنید، بدانید که آدم ها قرار نیست همه چیز را راجع به خودشان بدانند.
اصولا اگر این طور بود، شماها پس چه کاره هستید؟؟
.
۶ نظر:
عالی بود
با این حرفها نمی تونی ادعا کنی که خودشناسی بی فایده ست. همین که میدونی که دختر نمی دانم ها هستی خودش یک نوع دانستنه.
شایان جان! حرف حساب جواب نداره که
نچ. من خیلی هم با اشتیاق اینجور پرسش نامه ها رو جواب می دم. پایان نامه ملته! شما مهندس ها نمی فهمین که سابجکت انسان گیر آوردن چقدر سخته. اصلا علوم انسانی به همین دلیل اینور دنیا هم از پول محرومه. چون مردم نمیان سابجکت بشن. نمی ذارن تحقیق کنیم. نمی ذارین دیگه!
هاها. خب باید سیستم های انگیزشی درست و حسابی بذارین! مثلا به ازای فوت وقت یه مبلغی رو درنظر بگیرین! والا! بعدش هم سوال هاتون اینقدر ضایع و زیاد نباشه دیگه (نمی خواستم شما رو قاطی کنم البته، خودت خواستی ;)...)
من می گم ما فاند نداریم این می گه پول بده!!! بابا همین قدر که باعث می شی قدمی در علم پیش می ره افتخاره دیگه...نی؟؟؟؟
ارسال یک نظر