شنبه، اردیبهشت ۱۱، ۱۳۸۹

بعضی آدم ها بلدند شاد باشند.
آنقدر که حتی اگر برداری بگذاری شان در دلِ جهنم، آنجا را بهشت می کنند برای خودشان و باز خوش و خرم به زندگی ادامه می دهند
من؟ هنوز نه! اما یک روزی آره
.

۸ نظر:

محـمد گفت...

گونه نايابيه. دقيقا تو چه مناطقي ميشه پيداشون كرد؟

月光 گفت...

منم نه، یک روز شاید.

R A N A گفت...

dreamer>> هاها. والا همه جای دنیا هست. باید شانس بیاری به تورت بخورن ;)
月光 >> برو تو کارش

نسیم گفت...

شاد باشی رعنا جان،همیشه:*

golbonmol گفت...

چرا باید شاد بود کلا؟ دنیای ما یک دروغ زیباست کلا. غم می بارد از هر فریمی که تویش می ایستی. این آدم ها که می گی...من خیلی هایشان را شاد نمی دانم. سطحی می دانم. غم با ما زائیده می شه. ما تنهائیم دیگه. تنها.

月光 گفت...

@ موفرفری
اتفاقا به گمان من اشتباه اکثر آدمهای آدمهای متفکر ِ غمگین اینه که آدمهای شاد رو سطحی میبینند در حالیکه ممکنه همون آدمهای به ظاهر سطحی درک درست تری از زندگی و فلسفه اش داشته باشند.

R A N A گفت...

البته نظر بنده به نظر 月光 نزدیک تر است

محـمد گفت...

منم نزديك ترم!