یک طور عجیبی تنهام این روزها. یک طوری که تا به حال نبوده ام. تنهای بی تاب نیستم. تنهایی که کسی حرفم را نفهمد نیستم. تنهایی ام که حرفی با کسی ندارم. تنهای آرامم. تنهای صبورم. تنهای بی بهانه.. آدم ها زیاد بهم نزدیک می شوند این روزها و این تنهاترم می کند. خیلی تنها.
.
.
۱ نظر:
با تشکر
ستاد حمایت از تهنایان ساکت
ارسال یک نظر