چهارشنبه، شهریور ۰۳، ۱۳۸۹

که آشنا سخن آشنا نگه دارد

بعضی آدم ها برایت بوی کاهگِل می دهند. بوی سفال. همان قدر بویشان آشناست. همان قدرِ هزار ساله.. به قدمت تمام کاهگل های دنیا. به عمق چین و چروک دست های پیرمردی که گلدان سفالی روی طاقچه اتاقت را ساخته. همان قدر عزیز و قدیمی.
.
- ,

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)