یکشنبه، شهریور ۲۹، ۱۳۸۸

همين جوري بي دليل

آقا جان بعضي آدم ها را من دوست دارم، بي دليل
مثل بعضي آهنگ ها.. كه باز بي دليل
مثل بعضي روزهاي تعطيل يللي تللي.. كه بي دليل تر
مثل بعضي باران ها، كه باران ترند انگار
يا بعضي كافه ها، كه از سر كوچه شان آدم قهوه اش مي گيرد
بعضي دوربرگردان هاي لعنتي بزرگ راه ها حتي..
بعضي داستان ها، نه اصلا حروف چيني بعضي كتاب ها..
بعضي رابطه ها كه خيلي
دور، خيلي نزديك..
گفتن بعضي حرف هايي كه خودِ خودِ آدم اند
بعضي نيمكت هاي وسط پارك
مثل بعضي سال ها
بعضي پاييزها
بي دليل ها
بي دليل

اين وبلاگ هم از همان بي دليل هاست... كه دوستش دارم
.

۶ نظر:

Ak. گفت...

آخه دوست داشتن هم مگه با دليل هم ميشه؟

سودا گفت...

اصلا دوست داشتن همین اش قشنگه..که بی دلیل بی دلیل یکی یا یه جایی یه چیزی تو دلت جا باز میکنه

اگه گفتی کی ام ؟ گفت...

به نظر من دوست داشتنی که دلیل داشته باشه ارزش نداره جون اگه یه روزی دلیل دوست داشتن از بین بره دیکه دوستش نداری

بابک گفت...

چه خوبه دوست داشتن بی دلیل

هدایت گفت...

manam mikham yebar biam in kafe i ke az sare kuche adam ghahvash migire

R A N A گفت...

:)
حتما هدايت
قولش رو به سارا هم دادم ;)