و تو تنها صدایی بودی آشنا

فاصله... فاصله بد دردی ست.. عادت که کردی به فاصله ها.. غریبی می کنی با تن، با نگاه.. دورتر می ایستی.. نگاهت را حتی می دزدی.. به دنبال گریزی.. به دنبال همان صدای آشنا، از راه دور.. بیشتر که می گذرد، بغض می کنی حتی.. لب ورمی چینی.. تنها می شوی..
تنهاتر از همیشه
.