از امروز ورود به این مکان جرم تلقی می شود

شرکتمان پلمپ شده است اما ما پلمپ نمی شویم. بلکه هر صبح به طرز ژانگولاری موانع شهرداری تهران را پشت سر گذاشته، خودمان را به انگشت دانه می رسانیم تا تاخیر ورود نخورده، آخر ماه از حقوقمان جریمه کم نشود. بماند که هر ماه کلی زیاد از حقوق من یکی دارد جریمه تاخیر کم می شود. اما خب جریمه بابت تاخیر خروج از منزل را شاید آدم با دل و جان بخرد، اما جریمه تاخیر بابت پلمپ شهرداری به هیچ وجه قابل قبول نیست. این است که دورخیز کنان، و با کمک گرفتن از پله های ساختمان همسایه، از روی موانع سیمانی بزرگی که یک روز جرثقیل شهرداری با المشنگه بسیار جلوی در تعبیه کرد، جهیده؛ ورود حاصل می کنیم. یعنی حالا اسم مان می شود قانون شکن؟ شما مختارید هر اسمی که دلتان می خواهد روی ما بگذارید. اما به گفته ی رئیس بزرگ، ما تنها کارمندان متعهدی هستیم که داریم چرخ های صنعت مملکتمان را می گردانیم. بعد خب چرخ های صنعت مملکت که چرخ جلوی سه چرخه ی بچه همسایه نیست که امروز بچرخانی فردا با یک اشاره انگشت متوقفش کنی. جرثقیل شهرداری هم که باشی زیر چرخش چرخ های صنعت مملکت بیافتی جز چهارتا پیچ و مهره چیزی ازت باقی نمی ماند. این است که ما انگار نه انگاریم و همچنان می فروشیم و خم به ابرو نمی آوریم.
.