نبایدهایی در اطرافمون اتفاق میافته. متاسفانه. و خب بعضی ها جسارت بخرج میدن و سردرد و دردسرش رو به قبول می کنند و ازش می نویسند. با این هدف که خوانده بشه و راجع بهشون گفتگو بشه و شاید شاید چیزی گوشه ای تغییر کنه.
نمیدونم چرا دوست دارم این پست ها خونده بشن. مخصوصن کامنت ها. خصوصن کامنت های پست دیدار که داستان پیچیده تری رو تعریف می کنه.
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر