چهارشنبه، دی ۲۸، ۱۳۹۰

شهری که دوست دارم

پاریس.. آدم را جوان می کند و زیبا.. هی در خیابان ها که راه می روی تمام زخم هایت درمان می شوند. بعله. من به خیابان اعتقاد دارم. به زخم. به دردهایی که با درخشش نورهای رنگی در سیاهی شب به کل می میرند. من اصلن انسانِ خرِ عاشق پیشه ای هستم که به خیابان زنده است. به برق نگاه های تازه. به عطر شاخه گلی که اسمش را نمی دانم.. پاریس.. آدم را جوان و زیبا می کند.. و شایسته ی عشق.. شایسته مهر بی پایان مردهای خوشبخت.. شایسته دسته گل هایی که تمامی ندارند.. و بغل هایی که بزرگند و گرم.. و قدم های آرامی که آهنگ قدم هایت را به هم نمی ریزند.. و بوسه هایی که انگار در این شهر زاده شده اند.. و برای این شهر..
پاریس آدم را جوان می کند و زیبا و خوشبخت..
.

۶ نظر:

Ehsan گفت...

یه پست شاد، مثبت و پر انرژی. بهترین شروع به یه روز :)
ممنون

صبا گفت...

ای دیوانه ی زیبای "خوشبخت"!

Unknown گفت...

از وقتی یادم می آید رویای پاریس با من می آمد.. پا به پا.. خودت می توانی بفهمی حالا که چقدر لذت بردم از این پست ِکوتاهت !

مرجان . در جستجوی خویشتن . گفت...

خدا نصیب کنه انشالله :)

Mahsa Bahman گفت...

harf nadary Rana. harf nadary.delam mikhad bahat ghadam bezanam va gap bezanim ta tahe donya. delam barat tang shode

R A N A گفت...

مهسا.. دل منم تنگه.. زود بیا دیگه..